Say Hear See – no taka nazwa wyszła. Tak po prostu. Nie było za specjalnie pomysłu, bo ile razy już podchodziłem do tego to głowa mała ale przejdźmy do rzeczy.
Pewnego dnia…
siedząc przed komputerem i rozmawiając na Fb z Martą poprosiłem ją po prostu o pomysł, bo to, co cały czas chodziło mi po głowie ( jak to chłopakowi duże gry z tak rozbudowaną mechaniką, że potrzeba całego zespołu do tego projektu ) przerastało moje aktualne możliwości skutecznie zniechęcając mnie do pisania kodu źródłowego. Co najciekawsze – nie mogłem pojąć istoty potrzeby ich stosowania i byłem święcie przekonany, że to co pojąłem dotychczas ( programowanie liniowe ) to powinno absolutnie wystarczyć.
Ale wracając do tematu…
